De zaken die er toe doen

Als deze blog een plant was, zou het een dorre zijn. Ergens op de hoek van een kamer weggestopt.
Als deze blog een instrument was, zou het vol stof en vals zijn. Wachtend om bespeeld te worden.
Het is een blog, verwaarloosd, ooit begonnen om de wereld op de hoogte te brengen van mijn gedachten, wensen en dromen. Het is uiteindelijk verworden tot een ordinaire boodschappenlijst.
Daarom beste lezer neem ik mezelf voor. 2013 is het jaar van de meer serieuze onderwerpen.
De zaken die er toe doen.

Of niet. 

Ace Hotel New York

In het centrum van Manhattan ben je binnen een uur uitgekeken. Weer een wolkenkrabber, weer een gele taxi. Wanneer je voor de tweede keer NYC bezoekt heb je er eigenlijk niets te zoeken. Dat dacht ik ook, totdat ik het Ace Hotel zag. Een designhotel in mid-town Manhattan. De lobby van het hotel is gevuld met veelal jong volk, gewapend met Macbook (pro), Iphone of Blackberry, en 24-uur contact met de rest van de wereld. In het hotel is er een Opening Ceremony shop, waar merken als Patrick Ervell, Pendleton en Alexander Wang in de schappen hangen.
En Japanners, heel veel Japanners...die schijnen als een magneet te werken op alles wat nieuw,hip  en veelbelovend is.


Ace Hotel New York
20 West 29th Street

receptie Ace Hotel

kamer Ace hotel

Opening Ceremony shop

De moderne jager

verplaatst zich stijlvol maar geruisloos...

Deze vintage Hunting shoes van Maine heb ik gevonden bij Assembly New York.

Man in New York

New York beleef ik anders na het lezen van het boek Nieuw Amsterdam. Hierin wordt de (onmisbare) rol van de Nederlanders beschreven, bij de ontdekking en opbouw van het huidige New York. 'Nieuw Amsterdam', toen een modderpoel en wildernis is de laatste eeuwen uitgegroeid tot een consumentenwalhalla. De stad leeft 24 uur per dag en slaapt inderdaad nooit. Ik ben er ooit eerder geweest, dus dit keer sloeg ik het vrijheidsbeeld, Empire State Building en Times Square over. Dit scheelde weer een paar dagen. De tijd die ik over had kon ik verdwalen in wijken zoals Greenwich Village, Chelsea, Williamsburg en de Lower East Side.

Greenwich Village

SoHo

Lower East Side, Old meets New

Midtown

Midtown

Williamsburg, Brooklyn

Twin Shadow

Twin Shadow heb ik vrijdagavond 19 november in de Williamsburg Music Hall live mogen zien. Samen met de hoofdact Bear in Heaven en Sun Airway. Van deze drie bands is Twin Shadow blijven hangen. Waarom?
De soulvolle stem van de zanger George Lewis Jr. tegen een ninetiespop, indie sound?
De vrouwelijke toetsenist die op hakken de beats en samples het publiek in smijt? Ik weet het niet...
15 februari 2011 treedt de band op in de bovenzaal van de Paradiso. Ervaar het zelf.

Twin Shadow, George Lewis Jr.

Start spreading the news...

I'm leaving.....
the 17th of November.
New York ik heb er zin in!

De laatste dandy van Amsterdam

Het was een koude winterdag want ik nam de tram. In het centrum van Amsterdam is lopend of op de fiets de perfecte manier om je te verplaatsen. Maar die dag nam ik de tram. Ik zag een oudere man met engelse brogues en een driedelig maatpak van tweed de tram binnenstappen. Hierover droeg hij een Burberry overjas, maar vast niet omdat hij bang was om het koud te krijgen. Dit maakte zijn 'look' compleet. Moderne dandy's zoals deze man zijn een uitstervend ras. De man kwam tegenover mij te zitten en deed zijn hoed af. Toen zag ik het...Mijn adem stokte en ik probeerde zo normaal mogelijk langs hem heen te kijken. Lichtelijk in paniek, dacht ik; Dit herkent hij. Mensen die zo nonchalant mogelijk langs hem heen proberen te kijken, maar toch niet om hem heen kunnen. Dit maakt hij dagelijks mee.

Door de spiegeling in het raam zag ik de vormen van zijn gezicht. Zijn neus en lange grijze haren.
Een jaar geleden las ik zijn laatste bestseller, en ik wilde hem vragen waarom hij schreef over 'die mallotige Molukkers'. Meende hij dit of was de alliteratie leuk gevonden?
Ik dacht aan; 'enge Engelsen', 'fragiele Franse femme fatale met flair' en 'jammerende Japanners' en zo ging het door in mijn gedachten. Totdat hij op de knop drukte en zichzelf omhoog hees. Hij streek de zitkreukels uit zijn jas en knikte vriendelijk. Ik knikte terug.

De rinkelende bel van de tram klinkt schel door de grachten. Ik keek naar buiten en zag hem staan.
Op een koude winterdag in Amsterdam.

Harry Mullisch by Feije Riemersma, Flickr