Deze vintage Hunting shoes van Maine heb ik gevonden bij Assembly New York.
vrijdag 26 november 2010
De moderne jager
verplaatst zich stijlvol maar geruisloos...
Deze vintage Hunting shoes van Maine heb ik gevonden bij Assembly New York.
Deze vintage Hunting shoes van Maine heb ik gevonden bij Assembly New York.
Man in New York
New York beleef ik anders na het lezen van het boek Nieuw Amsterdam. Hierin wordt de (onmisbare) rol van de Nederlanders beschreven, bij de ontdekking en opbouw van het huidige New York. 'Nieuw Amsterdam', toen een modderpoel en wildernis is de laatste eeuwen uitgegroeid tot een consumentenwalhalla. De stad leeft 24 uur per dag en slaapt inderdaad nooit. Ik ben er ooit eerder geweest, dus dit keer sloeg ik het vrijheidsbeeld, Empire State Building en Times Square over. Dit scheelde weer een paar dagen. De tijd die ik over had kon ik verdwalen in wijken zoals Greenwich Village, Chelsea, Williamsburg en de Lower East Side.
 |
| Greenwich Village |
 |
| SoHo |
 |
| Lower East Side, Old meets New |
 |
| Midtown |
 |
| Midtown |
 |
| Williamsburg, Brooklyn |
zondag 21 november 2010
Twin Shadow
Twin Shadow heb ik vrijdagavond 19 november in de Williamsburg Music Hall live mogen zien. Samen met de hoofdact Bear in Heaven en Sun Airway. Van deze drie bands is Twin Shadow blijven hangen. Waarom?
De soulvolle stem van de zanger George Lewis Jr. tegen een ninetiespop, indie sound?
De vrouwelijke toetsenist die op hakken de beats en samples het publiek in smijt? Ik weet het niet...
15 februari 2011 treedt de band op in de bovenzaal van de Paradiso. Ervaar het zelf.
De soulvolle stem van de zanger George Lewis Jr. tegen een ninetiespop, indie sound?
De vrouwelijke toetsenist die op hakken de beats en samples het publiek in smijt? Ik weet het niet...
15 februari 2011 treedt de band op in de bovenzaal van de Paradiso. Ervaar het zelf.
 |
| Twin Shadow, George Lewis Jr. |
zondag 7 november 2010
dinsdag 2 november 2010
De laatste dandy van Amsterdam
Het was een koude winterdag want ik nam de tram. In het centrum van Amsterdam is lopend of op de fiets de perfecte manier om je te verplaatsen. Maar die dag nam ik de tram. Ik zag een oudere man met engelse brogues en een driedelig maatpak van tweed de tram binnenstappen. Hierover droeg hij een Burberry overjas, maar vast niet omdat hij bang was om het koud te krijgen. Dit maakte zijn 'look' compleet. Moderne dandy's zoals deze man zijn een uitstervend ras. De man kwam tegenover mij te zitten en deed zijn hoed af. Toen zag ik het...Mijn adem stokte en ik probeerde zo normaal mogelijk langs hem heen te kijken. Lichtelijk in paniek, dacht ik; Dit herkent hij. Mensen die zo nonchalant mogelijk langs hem heen proberen te kijken, maar toch niet om hem heen kunnen. Dit maakt hij dagelijks mee.
Door de spiegeling in het raam zag ik de vormen van zijn gezicht. Zijn neus en lange grijze haren.
Een jaar geleden las ik zijn laatste bestseller, en ik wilde hem vragen waarom hij schreef over 'die mallotige Molukkers'. Meende hij dit of was de alliteratie leuk gevonden?
Ik dacht aan; 'enge Engelsen', 'fragiele Franse femme fatale met flair' en 'jammerende Japanners' en zo ging het door in mijn gedachten. Totdat hij op de knop drukte en zichzelf omhoog hees. Hij streek de zitkreukels uit zijn jas en knikte vriendelijk. Ik knikte terug.
De rinkelende bel van de tram klinkt schel door de grachten. Ik keek naar buiten en zag hem staan.
Op een koude winterdag in Amsterdam.
Door de spiegeling in het raam zag ik de vormen van zijn gezicht. Zijn neus en lange grijze haren.
Een jaar geleden las ik zijn laatste bestseller, en ik wilde hem vragen waarom hij schreef over 'die mallotige Molukkers'. Meende hij dit of was de alliteratie leuk gevonden?
Ik dacht aan; 'enge Engelsen', 'fragiele Franse femme fatale met flair' en 'jammerende Japanners' en zo ging het door in mijn gedachten. Totdat hij op de knop drukte en zichzelf omhoog hees. Hij streek de zitkreukels uit zijn jas en knikte vriendelijk. Ik knikte terug.
De rinkelende bel van de tram klinkt schel door de grachten. Ik keek naar buiten en zag hem staan.
Op een koude winterdag in Amsterdam.
 |
| Harry Mullisch by Feije Riemersma, Flickr |
maandag 1 november 2010
Dutch Design Week
Afgelopen week was ik op uitnodiging aanwezig bij het Dutch Design Week in Eindhoven.
De avond begon met een 10 gangen-diner in een pop-up expositie restaurant genaamd:- eat, drink & design - Deze ruimte, voorheen een theater, was gevuld met kunst en design. Van grote objecten tot de servetten op tafel, alles kwam van de hand van internationale designtalenten. Na zo'n zes uur (!) tafelen zijn we naar het teruggegaan naar het hotel. De volgende dag bezochten we Strijp S, een oud Philips gebouw waar jonge ontwerpers zijn gevestigd. Hier stond ook de showroom van Piet Hein Eek. Ik was erg onder de indruk van deze designer die bekend is geworden met zijn meubels gemaakt van sloophout. Dutch Design Week staat voor volgend jaar bij mij zeker op de agenda.
De avond begon met een 10 gangen-diner in een pop-up expositie restaurant genaamd:- eat, drink & design - Deze ruimte, voorheen een theater, was gevuld met kunst en design. Van grote objecten tot de servetten op tafel, alles kwam van de hand van internationale designtalenten. Na zo'n zes uur (!) tafelen zijn we naar het teruggegaan naar het hotel. De volgende dag bezochten we Strijp S, een oud Philips gebouw waar jonge ontwerpers zijn gevestigd. Hier stond ook de showroom van Piet Hein Eek. Ik was erg onder de indruk van deze designer die bekend is geworden met zijn meubels gemaakt van sloophout. Dutch Design Week staat voor volgend jaar bij mij zeker op de agenda.
 |
| tafel vol design |
 |
| first of august |
 |
| pop-up expositie restaurant |
Abonneren op:
Posts (Atom)