Bon Iver

Wat gebeurt er als een man zichzelf alleen met zijn gitaar opsluit in een hutje midden in de bossen van Wisconsin? De gemiddelde man zou gek worden. Dat de grens tussen genialiteit en gekte miniem is heeft Justin Vernon, de frontman van Bon Iver wellicht bewezen. De naam van zijn band is afgeleid van het franse ‘Bon Hiver’ dat mooie winter betekent. Na een optreden in de kleine zaal van de Paradiso maakt de band een jaar later een mooie comeback in de bomvolle, grote zaal.
Ook staan ze dit jaar op Lowlands.
Het wordt een mooie zomer...

Kiwi music

Nieuw Zeeland is het land van schapen, rugby en uiteraard de kiwi’s. Het land word door haar fenomenale natuur, ook wel ‘God’s Own ‘ genoemd, ofwel God’s achtertuin.

Tijdens mijn bezoek aan het land had ik een in isolement levende natie verwacht, aangezien ik me aan het eind van de wereld bevond. Niets was minder waar. De tijdgeest waart over oceanen en ziet ook dit eiland niet over het hoofd. Grote internationale merken verdrijven de oorspronkelijke identiteit. Individualisme en authenticiteit maken plaats voor een ‘Global Uniform’, of zoals Kele Okereke van de Britse postpunkgroep Bloc Party dit treffend omschrijft:

‘There was a sense of disappointment as we sped away
Every town now just felt the same
The tear on my cheek just dried up; it wasn't there
All the young people looked the same’
(Uniform,A weekend in the city,2007)

Niet getreurd. Het enge globalisme brengt ook mooie dingen. Met een druk op de knop worden bands gepromoot over de rest van de wereld. Platenmaatschappijen vestigen zich strategisch om de hoek om jong talent in een vroeg stadium te ontdekken. Zelfs in Nieuw Zeeland. Een aantal kiwi-bands die het luisteren waard is; Fat Freddy’s Drop, Katchafire, Salmonella Dub, Trinity Roots, The Black Seeds, The Datsuns en Ladyhawke (foto boven).

Bepaalde nummers brengen je terug naar speciale momenten in je leven. Momenten die, mede door de tijdgeest, meegevoerd dreigen te worden naar de vergetelheid.

Yeah!

Ik heb kaartjes voor The Yeah Yeah Yeahs!

Ik krijg maar geen genoeg van 'Chan'

Cat Power

Al het goede komt uit New York, dus ook de band Cat Power. Op het album ‘You are free’ uit 2003 speelden Eddie Vedder en Dave Grohl met ze mee. De frontgirl 'Chan' sierde een aantal jaar geleden de cover van de i-D magazine. Een grote media doorbraak is er, ondanks een relatief lange carriere, nooit van gekomen. Vreemd, want iemand als Charlyn 'Chan' Marshall, hou je niet voor jezelf. Die deel je met de rest van de wereld.

Lola

Mijn opa was cool.
Op een bloedhete middag ergens aan het begin van de jaren tachtig, zat ik op de achterbank van een Opel Ascona. ‘Lola’ zong de man op de radio. Ik leerde net lezen, en wist zeker dat dit ook op de verpakking van mijn ijsje stond. Door de binnenspiegel van de auto zag ik het gezicht van mijn opa. De ruiten stonden open, en de wind blies door zijn donkere bos krullen. Hij had zijn zonnebril op. Mijn opa en zijn bril waren onafscheidelijk. Ik probeerde de witte letters op het glas te lezen. ‘Carrera’ zei mijn opa. ‘Ooit, wanneer ik groot ben’; dacht ik.

De bril word al jaren niet geproduceerd. Na een zoektocht op het internet vind ik een klassieker. Twee dagen later ligt hij in de bus. Ongeduldig pak ik hem uit en doe hem op. ‘Lola’ klinkt er door mijn hoofd...’oh Lola’...